Η ψωρίαση είναι μία χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια, η οποία αφορά περίπου το 2% του πληθυσμού παγκοσμίως^1-4.

Οι ασθενείς με ψωρίαση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν επιπλέον παθήσεις, τις λεγόμενες ‘’συννοσηρότητες’’^5-9. Μία κατηγορία αυτών των παθήσεων αποτελεί και το Μεταβολικό Σύνδρομο.

Το Μεταβολικό Σύνδρομο είναι μια ομάδα παραγόντων κινδύνου του καρδιαγγειακού συστήματος, τα οποία συμβαίνουν ταυτόχρονα, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο των ασθενών για εμφάνιση περισσότερων συννοσηροτήτων, όπως καρδιαγγειακών επεισοδίων¹⁰ ακόμα και θνησιμότητας⁵.

Αυτός ο αυξημένος κίνδυνος συνδέεται με τη σοβαρότητα της νόσου: οι ασθενείς με σοβαρή ψωρίαση έχουν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο σε σύγκριση με ασθενείς με ήπια νόσο¹⁰

Η ομάδα των παραγόντων κινδύνου περιλαμβάνει την παχυσαρκία, τη διαταραχή των επιπέδων γλυκόζης, τα αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων, τη μειωμένη (καλή) χοληστερόλη (HDL) και την υπέρταση⁵.

Υπάρχουν αρκετές μελέτες που δείχνουν πως οι περισσότεροι ασθενείς με ψωρίαση (31%) εμφανίζουν τη συμπτωματολογία του Μεταβολικού Συνδρόμου^5,11-16.

Υπολογίζεται ότι παγκοσμίως περίπου το 25% του γενικού πληθυσμού νοσεί από Μεταβολικό Σύνδρομο, ενώ τα άτομα με ψωρίαση έχουν περίπου 40% πιθανότητα να εμφανίσουν Μεταβολικό Σύνδρομο¹³ ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου^11,14-16. Εμφανίζεται συχνότερα σε ασθενείς με ψωρίαση ηλικίας μεταξύ 40 και 50 ετών¹⁷.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το Μεταβολικό Σύνδρομο σχετίζεται αναλογικά με τη βαρύτητα της ψωρίασης, με αύξηση 22% στις πιθανότητες της ανάπτυξης του Συνδρόμου σε εκείνους με ήπια ψωρίαση, 56% σε άτομα με μέτρια νόσο και 98% σε αυτούς με σοβαρή ψωρίαση¹⁸. Εξετάζοντας αναλυτικά την ομάδα των παραγόντων κινδύνου και τους συνδυασμούς τους, παρατηρήθηκαν επίσης συσχετίσεις ανάλογες της βαρύτητας νόσου (από ήπια έως σοβαρή) μεταξύ της ψωρίασης και της παχυσαρκίας (πιθανότητα εμφάνισης 25%), των αυξημένων επιπέδων τριγλυκεριδίων (πιθανότητα εμφάνισης 20%), και των αυξημένων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα (πιθανότητα εμφάνισης 16%)¹⁸.

Οι δερματολόγοι έχουν κεντρικό ρόλο στην έγκαιρη αναγνώριση, παραπομπή για αξιολόγηση και θεραπεία του ασθενούς με ψωρίαση που εμφανίζει Μεταβολικό Σύνδρομο.

Αρχικά, είναι απαραίτητη η εκπαίδευση του ασθενούς σχετικά με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο καθώς και οι συστάσεις από τον γιατρό για αλλαγή στον τρόπο ζωής (συγκεκριμένο διαιτολόγιο, απώλεια βάρους και φυσική δραστηριότητα)¹⁹.

Ορισμένες από τις φαρμακευτικές αγωγές που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του Συνδρόμου μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την πορεία της ψωρίασης και αντιστρόφως, η θεραπεία για την ψωρίαση μπορεί να επιδεινώσει ορισμένες μεταβολικές παραμέτρους¹⁹.

Ο εργαστηριακός έλεγχος, η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, o υπολογισμός του δείκτη μάζας σώματος και η μέτρηση της περιμέτρου μέσης είναι διαδικασίες που πρέπει να διεξάγονται κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο δερματολόγο για την απόκτηση μιας πλήρους κλινικής εικόνα και τη διασφάλιση ότι η θεραπεία της ψωρίασης είναι προσαρμοσμένη για να ικανοποιήσει τις ξεχωριστές, μεμονωμένες ανάγκες του κάθε ασθενούς¹⁹.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

1. Rocha-Pereira P et al. Br J Dermatol 2004;150:917–928
2. Isha et al. Ind J Clin Biochem 2011;26:309–311
3. Ponikowska M et al. J Cachexia Sarcopenia Muscle 2015;6:358–364
4. Hall RP. J Investig Derm 1983;80:465–468
5. Menter A et al. J Am Acad Dermatol 2008;58:826–850
6. Basko-Plluska JL et al. Psoriasis: Targets and Therapy 2012;2:67–76
7. Mahil SK et al. Dermatol Clin 2015;33:1–11
8. Kurd SK et al. Arch Dermatol 2010;146;891–895
9. Wu JJ et al. J Am Acad Dermatol 2012;67:924–930
10. Armstrong EJ et al. J Am Heart Assoc 2013;2:e000062
11. Armstrong AW et al. J Am Acad Dermatol 2013;68:654–62;
12. Gisondi P et al. Br J Dermatol 2007;157:68–73
13. Rodriguez-Zuniga M.J.M. et al. J Am Acad Dermatol 2017;77(4):657-666
14. Cohen AD et al. Dermatology 2008;216:152-155
15. Singh S et al. G Ital Dermatol Venereol. 2016;151(6):663–677.
16. Singh S et al. PLoS ONE 2017;12(7): e0181039
17. Garshick et al, Dermatol Clin 2015;33:25–39
18. Langan SM et al. J Invest Dermatol. 2012;132(3):556-562
19. Gisondi P et al. Clin Dermatol. 2018;36(1):21-28