Skip to content

Ζυμαρικά με κολοκύθα

ζυμαρικά με κολοκύθα

Υλικά για 2 άτομα:

300 - 400 g  ζυμαρικά

250 g κολοκύθα

1 σκελίδα σκόρδο

30 ml εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο

10 g ψιλοκομμένος μαϊντανός

40 g τυρί για μακαρόνια ή παρμεζάνα

αλάτι και πιπέρι, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας

 

Εκτέλεση:

Κόψτε την κολοκύθα, τοποθετήστε τη σε ένα ταψί και βάλτε τη σε ζεστό φούρνο για λίγα λεπτά για να στεγνώσει. Στη συνέχεια, αφαιρέστε τη φλούδα και τους σπόρους και κόψτε τη σάρκα σε κυβάκια. Τσιγαρίστε το ξεφλουδισμένο και ψιλοκομμένο σκόρδο σε ένα τηγάνι με εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και το μισό μαϊντανό. Προσθέστε τα κυβάκια της κολοκύθας, σοτάρετε και στη συνέχεια ρίξτε τον υπόλοιπο μαϊντανό, το αλάτι και το πιπέρι. Συνεχίστε μέχρι να ψηθεί καλά η κολοκύθα. Ρίξτε τα ζυμαρικά σε μια κατσαρόλα με βραστό και αλατισμένο νερό μαζί με λίγο εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο για να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Αφήστε τα για περίπου 9-10 λεπτά. Στραγγίστε, προσθέστε τα ζυμαρικά στην κολοκύθα και ανακατέψτε τα υλικά για ένα λεπτό στο τηγάνι. Προσθέστε λίγο εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και ανακινήστε μερικά λεπτά με σβηστή φωτιά. Μεταφέρετε στην πιατέλα σερβιρίσματος, πασπαλίστε με τυρί για μακαρόνια ή παρμεζάνα και μαϊντανό και σερβίρετε.

Συμβουλές του διατροφολόγου:

Ένα κομψό και υγιεινό πιάτο: μια μερίδα περιέχει περίπου 558 Kcal. Τα ζυμαρικά με κολοκύθα είναι πλούσια σε βιταμίνη A (898,5 μg ανά μερίδα) και βιταμίνη C (19,4 mg ανά μερίδα). Η βήτα καροτίνη, η φυτική μορφή της βιταμίνης Α, που δίνει στην κολοκύθα το χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα της, είναι απαραίτητη για την ακεραιότητα της επιδερμίδας, καταπολεμά τη γήρανση των κυττάρων και κάνει το δέρμα πιο ελαστικό, παρεμποδίζοντας την απολέπιση. Επομένως, αποτελεί ιδανικό πιάτο για το δέρμα όσων πάσχουν από ψωρίαση!

Γιατί κολοκύθα

Η κολοκύθα (Cucurbita maxima) είναι ένα λαχανικό που ανήκει στην οικογένεια των Cucurbitacee. Είναι γνωστή για τις θρεπτικές ιδιότητές της, την εξαιρετικά χαμηλή θερμιδική αξία της και -μια ιδιότητα που δεν πρέπει να υποτιμάται- τις ποικίλες χρήσεις της στη μαγειρική. Η διατροφική ιδιαιτερότητα της κολοκύθας, όπως κάθε άλλου τροφίμου πορτοκαλί χρώματος, είναι η περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α: περιέχει 599 μg/100 g. Στην πραγματικότητα, περιέχει φυτικά καροτενοειδή, τα οποία ονομάζονται προβιταμίνες.  Η βιταμίνη Α αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη και δρα προστατευτικά στους βλεννογόνους και στο επιθήλιο γενικά: διατηρώντας την ακεραιότητα συμβάλλει στην ενίσχυση του επιπέδου προστασίας από τις λοιμώξεις. Δρα αναγεννητικά στην οπτική θηλή του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, βελτιώνοντας την όραση σε συνθήκες ημίφωτος. Είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό δρώντας κατά των ελεύθερων ριζών, μια ιδιότητα που δεν πρέπει να παραβλέπεται κυρίως από όσους πάσχουν από ψωρίαση.  Είναι πολύ ευαίσθητη στην υπεριώδη ακτινοβολία και ανθεκτική σε θερμοκρασία έως 130°-140°C μόνο επί τη απουσία οξυγόνου. Μεταβάλλεται ταχέως παρουσία αέρα. Για τους λόγους αυτούς, η κολοκύθα μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη πηγή βιταμινών μόνο εάν διατηρείται σε σκιερό μέρος και καταναλώνεται ωμή, σε ορεκτικά ή ανάμεικτες σαλάτες. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C (9 mg/100 g) και μέταλλα όπως ο φώσφορος (40 mg/100 g), το ασβέστιο (20 mg/100 g) και ο σίδηρος (0,9 mg/100 g).  Η κολοκύθα έχει χαμηλή θερμιδική αξία (18 kcal/100 g) και, χάρη στην υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες και την ιδιότητα της να δημιουργεί αίσθημα κορεσμού, είναι ιδανική για όποιον επιθυμεί να διατηρεί τον έλεγχο του βάρους του και προπάντων για τους ασθενείς με ψωρίαση, τους παχύσαρκους ή/και τους διαβητικούς (περιέχει μόνο 3,5 g υδατάνθρακες ανά 100 g).  Είναι εύπεπτη και έχει ήπια καθαρτική δράση. Ωστόσο, ο θησαυρός της κολοκύθας κρύβεται στους σπόρους της: είναι πολύτιμοι γιατί όταν προστεθούν, για παράδειγμα σε μια σούπα, προσφέρουν την κατάλληλη ημερήσια δόση λιπαρών οξέων ωμέγα 3, τα οποία είναι απαραίτητα για όποιον πάσχει από ψωρίαση. Και δεν επιτελούν μόνο αυτήν τη λειτουργία. Οι κολοκυθόσποροι έχουν επίσης την ικανότητα να αμβλύνουν τις φλεγμονές του δέρματος και να προλαμβάνουν τις δυσλειτουργίες του ουροποιητικού συστήματος. Επιπλέον, η σάρκα και ο χυμός κολοκύθας χρησιμοποιούνται συχνά ως διουρητικά. Από την κολοκύθα λαμβάνεται και ένα εκχύλισμα, το οποίο σε συνδυασμό με το γάλα ενδείκνυται για τις γαστρεντερικές διαταραχές και τις ασθένειες του προστάτη.  Ιδιότητες που καθιστούν την κολοκύθα τον ιδανικό σύμμαχο για τον έλεγχο του βάρους αλλά και την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου, καθώς οι ίνες διευκολύνουν τις κενώσεις και τις περισταλτικές κινήσεις του εντέρου.

Διαβάστε περισσότερα άρθρα